Lublin.

Sirianne

Kocham moje rodzinne miasto. Kiedyś chciałam 'wymienić' je na jakieś większe, przenieść się do Warszawy albo Krakowa. Teraz nie wyobrażam sobie życia z dala od Lublina. Wieczorne przejażdżki trasą rowerową nad Bystrzycą, spacery uliczkami Starego Miasta, lody włoskie jedzone na podzamczu... W niektórych miejscach, wśród zabytków, nadal czuć czar dawnych epok.

Love.Myself

No, no. Słodko to przedstawiłaś. W sumie jeśli macie wydział psychologii społecznej na jakimś uniwersytecie, to może być i Lublin Wink

Kraków mi jakoś nie zbyt pasi, a Warszawa to - jak wiem ze spostrzeżeń i wyznań - jeden, wielki syf.

A może przybliżysz jakoś swoje miasto? W sensie wiedzy, naturalnie. Smile

Sirianne

Hmm.. Kiedy chciałam zwiać z Lublina, miałam jakieś 8 lat. Wtedy Kraków i Warszawa wydawały mi się takie wspaniałe, bo wielkie i znane. Teraz jednak widzę wiele plusów mojego miasta. Bądź co bądź jestem do niego przywiązana Wink

Słodko? Owszem, ale dlatego, że piszę głównie o zaletach. Tak naprawdę to miasto, jak każde inne, ma miejsca, gdzie lepiej nie chodzić. Cudowna ulica Lubartowska - miejsce częstych napaści i rozbojów.

W Lublinie rozwija się życie studenckie. Powstają kluby, organizuje sie trochę imprez, itp., itd. Wszystko dzięki wyższym uczelniom, takim jak KUL czy UMCS.
Poza tym - zabytki. Zamek z muzeum, Brama Krakowska, kamieniczki na Starym Mieście, stare kościoły... Niby podobne rzeczy mozna spotkac w kazdym mieście, ale jednak wszędzie są inne, mają własny klimat.
Ciekawym obiektem jest też skansen - miejsce idealne do odwiedzenia w słoneczny dzień. Możemy się poczuć jakbyśmy byli na wsi w samym środku miasta Wink

I wreszcie - muzeum na Majdanku. Miejsce interesujące i bardzo wstrząsające. Trudno potem zapomnieć o wizycie na terenie tego dawnego obozu koncentracyjnego...

Podsumowując - każda miejscowość ma swoją historię, jest na swój sposób ciekawa, poprzez meijsca, jakie się tam znajdują i ludzi, jacy tam żyją.

Love.Myself

Huh ^^ I ponownie nie wiem co napisać. Myślimy chyba podobnymi torami, bo myślę dokładnie tak samo Smile

U nas także jest muzeum na obozie koncentracyjnym. Byłam raz i nie chcę być nigdy więcej. W dodatku przy moich mediumowskich zdolnościach, to prawdziwa katorga czuć cierpienie tysięcy osób. "Ludzie ludziom zgotowali ten los", i to jest najsmutniejsze.

A co do tych uczelni to będę się musiała rozejrzeć na poważnie Smile

Sirianne

Fajnie, że spotkałam kogos, z kim mam wiele wspólnego Wink

Holocaust i to wszystko było... chore. Kiedy słucham o tym na historii, to mi sie w głowie nie mieści. To takie okropne, smutne, przerażające. Jednak dobrze, że są takie muzea. Dzięki temu ludzie będą pamiętać o tej strasznej zbrodni. Mam nadzieję, że dzięki temu ludzkość uniknie podobnej tragedii w przyszłości.

A uczelnie... Jeśli znajdzie się kierunek dla siebie, to czemu nie Wink

Love.Myself

Nom, ja też się cieszę, bo tak po cichu mówiąc to zaczynają mnie tu tępić Very Happy

Ale ja już taka jestem, można mnie lubić - albo nie.

Ja jestem urodzoną sadystką i gdyby nie to, że jest XXI wiek to na pewno zrobiłabym ze swoją piwnicy salę tortur. Ale TAKIE tortury, to jest już nieludzkie. Co innego kogoś męczyć, lekko kaleczyć. Ale to... uch, brak mi słów.

Uczelnię muszę znaleźć dobrą, w mej przyszłości pachnie profesorką Very Happy

A ty gdzie byś poszła?

Sirianne

Hmm.. Sama nie wiem. Ale dobrze mi tutaj, więc może znajdę sobie coś na KULu lub UMCSie Wink

Ale nie wykluczam, że gdzieś wyjadę.

Love.Myself

A jeśli już, to jaki kierunek? Tak ogólnie? Smile

Humanistyczne czy ścisłe przedmioty?

Sirianne

Zdecydowanie humanistyczne. Ścisłe według mnie również są ciekawe, ale zupełnie ich nie rozumiem. No, może całkiem dobrze matmę, ale z fizyka to już gorzej.